Hola!

Na een lange vlucht (21 uur), inclusief vertraging was het weer even wennen om te landen in dit prachtige land. Ik voelde me vooral duizelig de eerste paar dagen, misschien kwam het ook wel door de vaccinaties die ik voor vertrek heb gekregen. Maar vooral ook omdat Medellín zich ongeveer 1500 m boven zeeniveau bevindt op het Andesgebergte, ten noordwesten van Colombia.

Jetlag, slaapritme en dan ook nog eens de verleiding van het buiten zijn in Medellín helpen je ook niet snel fit worden. Tijdens mijn vorige bezoek verbleef ik in een hostel in de wijk Poblado, tegenover Parque lleras, het drukste uitgaansgebied van Medellín. Hier zijn de meeste hostels te vinden. Deze plek was zeer centraal en aangenaam voor mij en ik besloot in deze hostel te wonen tot ik een appartement of kamer heb gevonden. Momenteel woon ik nog steeds in dit hostel. Dit heeft zijn voor- en nadelen natuurlijk. Een van de voordelen is dat je ontzettend veel leuke mensen over de hele wereld leert kennen, waar je ook echt mee kan socializen en netwerken. Een nadeel is, zoals boven vermeld, dat er veel verleiding is om buiten te zijn. Ikhoef maar een stap buiten te zetten en ik sta in het uitgaansgebied. Een drankje hier of hapje daar, niet altijd goed voor de portemonnee natuurlijk. Maar op een gegeven moment heb je toch behoefte aan privacy, aan een eigen kamer en badkamer. Oh, en ja, af en toe heb je herrieschoppers, die midden in nacht terug naar de kamer komen en geen rekening met de anderen houden. Gelukkig is dit maar één keer gebeurd, daarna hebik per direct van kamer gewisseld. Op dit moment heb ik wel een aantal kamers/appartementen op het oog, een dezer dagen krijg ik daar meer duidelijkheid over en het perfecte is, dat ze zeer in de buurt zijn van waar ik nu verblijf!

#PrayForChapecoense

28 november 2016 is de geschiedenis in gegaan met een vliegtuigramp, dit keer hier in Colombia. Het vliegtuig is neergestort met een voetbalteam Chapecoense uit Brazilië, dat onderweg was naar Medellín. Circa 50 km voor het vliegveld verdween het vliegtuig van de radar. Een brok in de keel van velen, omdat het zo dichtbij is, maar ook vanwege het voetbalteam, dat twee dagen later in de finale zou staan van de Copa Sudamericana tegen de grootste club uit Medellín, Atletico National. Een finale waar ik ook naar toe zou gaan, een finale waar de meeste voetballers in Zuid-Amerika van dromen.

De voetbalwereld is geschokt, de social media was massaal vol met steun en condoleanceberichten, maar ook op de straten van Medellín werd er veel over gesproken. Op de voetbalvelden werd een minuut stilte gehouden, natuurlijk is elke vliegtuigramp erg en elke slachtoffer telt, voetballer of niet. Maar in een land waar voetbal zo erg geleefd wordt, wordt deze gebeurtenis heel sterk gevoeld. In de straten van Medellín kan je geen tv missen, elk winkel, elk bar heeft wel een tv, en langslopende mensen stonden daar massaal stil toen dit nieuwsitem op tv verscheen.

Ik ben bedroefd, geschokt en ik wens alle nabestaanden veel geduld en sterkte.

Saludos en tot de volgende keer.